"تقدیم به دختر دریا دلی که به دست بی مهر پدر به خاک شد"
می شکنی در خودت
سکوت می کنی
دلخوری!!
می مانی آن زیر، آن زیر
آن زیر که زیر پاست،
حقوقت پایمال می شود
به دست دگری!!
آرام نمی شوی
بغض می کنی هر دم
درد داری
اما باز می گذری!!
نیستند در کنار تو
ولی هر لحظه پشت سر
از تمام لحظه های تو می کنند داوری!!
می خواهی بمانی،
زندگی کنی،
ظلم می کنند،
می شکنند،
به نام مقدس مرد....
و تو هر دم فرو می ریزی و رنج می بری!!
تا که می خواهی دوست بداری
عاشقی کنی،
چنان می کنند که می خواهی تمام آسمان دلت را بالا بیاوری!!
اما!!
بمان،
بخند،
زندگی بکن،
باش و به جز خدا
پیش کسی بندگی مکن،
تو بهتری ...
تو سری...
آری تو دختری!!
تو سری!!
" تیر 1390"